- haleldâr
- (A.-F.)[ راﺪﻠﻠﺧ ]bozulmuş, bozuk.♦ haleldâr etmek bozmak, halel getirmek.♦ haleldâr olmak bozulmak, halel gelmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
haleldar — sf., Ar. ḫalel + Far. dār Bozukluğu olan Haysiyetli bir şahsiyetin şeref hakkı haleldar edilemez. M. C. Anday Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller haleldar olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
HALELDÂR — f. Bozma. Bozulma. Bozulmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
haleldar olmak — bozulmak, sarsılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
haleldar olmak — bozulmak; çiğnenmek … Hukuk Sözlüğü